آب انبار هفت بادگیری عصرآباد یکی از آبانبارهای زیبای استان یزد، در منطقه زارچ و اشکذر، روستای عصرآباد است. این آبانبار در عهد مظفرالدین شاه قاجار، توسط ارباب کیخسرو مهربان، از زرتشتیان نیکوکار یزد که مدرسه کیخسروی یزد نیز از ساختههای اوست، بنا شد. اگرچه این آبانبار توسط یک زرتشتی ساخته شده و مانند آبانبارهای مسلمانان رو به قبله نیست، به علت قرار گرفتن بر سر راه کاروانروی یزد به مشهد، نه تنها برای تامین آب زرتشتیان روستا مورد استفاده قرار میگرفته است بلکه زائران حرم امام هشتم نیز از آن آب برمیگرفتهاند.
این آبانبار دارای یکی راه ورودی و دو پاشیر است که با تیغهای آجری از هم جدا شدهاند. آب انبار هفت بادگیری عصرآباد در کنار آبانبار حسینآباد رستاق یزد، دارای بیشترین تعداد بادگیر است. این آبانبار دارای دو مخزن به هم چسبیده است که این مورد نیز بین آبانبارهای ایران بسیار نادر است. ارتفاع مخزنها از سطح زمین بیش از دو متر است و در سقف آبانبار دارای دو گنبد خاگینهای چسبیده به هم است. ارتفاع بادگیرها نیز شش متر است و چهارسو دارد و بر هر سو، چهار روزن تعبیه شده است. تزئینات بادگیرها به صورت زیگزاگی و دندانموشی است و بر بالای آن از آجرهای شرفی استفاده شده است. از دیگر جذابیتهای این بنا که از نظر معماری بسیار جالبتوجه است، این است که در دورنمای این آبانبار، تمام بادگیرها در یک ردیف قرار دارند.
آب انبار هفت بادگیری عصرآباد در سال 1381 ثبتملی شده است.