پارک ساعی از آن دسته پارک هایی است که تعریف های بسیار زیادی برای خود دارد. از آن دسته پارک هایی که گوشه به گوشه اش پر است از حرف هایی برای گفتن و چیزهایی که فقط در همین بوستان می توان پیدا کرد.
با 12 هکتار وسعت, این بوستان حیوانات زیادی را در خود جای داده است تا در محیطی دور از شلوغی های شهری زندگی کنند و مردم از تماشای آن ها لذت ببرند. این بوستان محل زندگی خرگوش و لاکپشت و قوچ و غاز و طوطی های وحشی و طاووس و قو, همراه با مرغابی و سنجاب های بازیگوش است. هر کدام این ها می تواند برای رقم زدن ساعتی همراه با خوش بودن و خنده کافی باشد. در کنار این ها پوشش گیاهی متنوع این پارک هم که قرار بگیرد, از چنار و سروهای نقره ای اش تا مگنولیا و چندین نوع دیگر, منظره ای را رقم می زند که قابل چشم پوشی نیست یا بهتر بگوییم بوستانی که نمی توان از آن مخصوصا در روزهای تعطیل گذشت.
علاوه بر حیوانات بامزه, مجسمه بسیاری از حیوانات هم با جزئیات بسیار زیبا و حرفه ای در بوستان به چشم می خورد. مجسمه هایی که در نگاه اول تشخیص آن ها از واقعیت کار دشواری است.
این بوستان قبل از آن که تبدیل به بوستانی که الان هست بشود, توسط مهندس ساعی درختکاری شده بود و بعد ها توسط مهندسان دیگر تبدیل به این بوستان زیبا شد. بوستانی که باغ ژاپنی اش طرفداران زیادی دارد. بخشی از بوستان ساعی تحت عنوان باغ ژاپنی, پر از جوی و برکه و آبشار است و می توان پرندگان آبزی زیادی در آن پیدا کرد که رونق و صفای دیگری به این باغ جذاب بخشیده اند.
بوستان ساعی بوستانی است که هر بخش آن حرف های زیادی برای گفتن دارد اما این حرف ها را باید رفت و تجربه کرد و با آن روزی خوش را گذراند.