خانه امیر بهادر

در خیابان ولیعصر به سمت میدان منیریه حرکت می کنیم در همان حوالی خانه ای زیبا و قدیمی توجه ما را به خود جلب می کند.وارد خانه می شویم خانه ای که معماری سنتی اش قدمت 200 ساله اش را به رخ می کشد.اینجا خانه ی حسین پاشازاده معروف به امیر بهادر وزیر جنگ مظفرالدین شاه است.بنایی با 3000 متر مربع وسعت که به جرات می توان آن را نمادی از هنر و معماری ایرانی برشمرد.
زیبایی و جلوه این خانه به قدری بوده است که بعد از امیر بهادر شیفتگانی چون علی اصغر حکمت داشته است.علی اصغر حکمت وزیر دربار رضا شاه در این مکان برای اعزام محصلان به خارج از کشور جشن های زیادی ترتیب داده است. در حیاط این بنای تاریخی مجسمه نشسته نقاش ناصرالدین شاه کمال الملک غفاری حکیم کمال خجندی و مجسمه ایستاده علی اکبر دهخدا به چشم می خورد.قبل ورود به ساختمان بر دیوار ایوان تابلوی سنگی بزرگی با خط نستعلیق خودنمایی می کند که در سال 1304 امیر بهادر آن را به انجمن آثار و مفاخر فرهنگی هدیه کرده است.وارد ساختمان می شویم در گوشه گوشه ی راهروهای عریض و سقف های بلند شاهد تصاویر و نسخ و اسناد و دست نویس های فرهیختگان ایران چون جبار باغچه بان میرزا حسن رشدیه و .... هستیم که زیبایی این بنای سنتی را دو چندان می کند.
به بخش های دیگر مثل تالار بزرگ آیینه کاری شده زیرزمین آیینه کاری شده تالار بزرگ بالا حوضخانه با تزیینات کاشی و قرائت خانه عمومی می رویم و بیش از پیش از هنر و جذابیت موجود در این خانه تاریخی لذت می بریم.تالار بزرگ آیینه کاری شده یکی از جاهایی است که به هیچ وجه نباید از دیدنش غافل نشوید.این تالار با آیینه کاری های ایرانی و کاشی کاری با نقوش اسلامی و نقاشی چهره هایی مانند پروین اعتصامی و بهزاد و ... چشم های هر بیننده ای را چند ثانیه ای خیره می کند.
از ساختمان خارج شده و وارد صحن بزرگ سرای امیربهادر می شویم که بنای اصلی در شمال آن و بناهای دیگری چون حوضخانه و دو اتاق و نیازمندی های مربوطه در جنوب آن واقع شده است.در ضلع شمالی سکونت گاه امیر بهادر خلوت گاه و بساط آبدارخانه ی فتحعلی شاه ما را به قسمت های دیگر دوران حکومت قاجار می برد و بر قدمت تاریخی و زیبایی این بنا می افزاید.این بنای بزرگ و با شکوه همچنین دارای اندرونی و بیرونی و دیوانخانه و حسینیه و حیاط خلوت و گرمابه و اصطبل می باشد که هرکدام نقش موثری بر جذابیت و عظمت خانه امیر بهادر دارند.

متاسفانه این عمارت با نام انجمن اثار و مفاخر فرهنگی به دلیل کاربری اداری بازدید عمومی ندارد و همه ی آنچه گفتیم از بیرون نما پیداست و از دور قابل دیدن است.

موقعیت