با ما همراه شوید تا لحظاتی را با هم در تبریز سالهای دور سپری کنیم. همانطور که در بازار دوه چی و بافت تاریخی شهر قدم میزنیم، عطر چای تازهدم و بوی دود قلیان، ما را به سمت شیشههای مغازهای میکشاند که روی آن عبارت کافه اسرافیل تبریز نوشته شده و در آن تعدادی مرد با کلاه شاپویی و کت مشکی، مشغول بگو بخند و چاق سلامتی هستند. دلمان را به دریا زده و به جمعشان وارد میشویم.
برعکس خیلی از قهوهخانههای تبریز، اینجا ورود برای خانمها آزاد است. آقا اسرافیل صاحب این کافه که ظاهرا قدیمیترین قهوهخانه تبریز هم هست، یکی از جذابیتهای اصلی اینجا به حساب میآید. آقا اسرافیل از آن آدمهای مشتی روزگار است و کنار چاییاش هم از آن شیرینیهای خوشمزه تبریزی به نام نوقا قرار میدهد.
شخصیت جالب آقا اسرافیل، رنگآمیزی دیوارها و میزها و بهخصوص طرحهای گرافیتی منحصربهفرد روی دیوارها، از جاذبههایی است که گردشگرن زیادی را به قهوه خانه اسرافیل تبریز میکشاند. این گرافیتها توسط دو طراح جوان مطرح تبریزی به نامهای هنری icy و sot کشیده شده که تاکنون پروژههای زیادی را در شهرهای مختلف جهان مانند نیویورک اجرا کردهاند. در منوی کافه اسرافیل، چیزی به جز چای و قند، قلیان و البته صفا و صمیمت پیدا نمیشود که اگر خوششانس باشید و آقا اسرافیل کیفش کوک باشد، ممکن است پول چای را هم نگیرد.