حرم امامزاده ابراهیم در محله لب آب و در نزدیکی گورستان دارالسلام شیراز قرار دارد. امامزاده ابراهیم از فرزندان امام هفتم شیعیان، امام موسی کاظم (ع)، است. بقعه به دستور یکی از حکام فارس به نام زکی خانف ساخته شده است.
حرم امامزاده ابراهیم شیراز در وسط یک حیاط قرار گرفته است که آن را به دو قسمت شمالی و جنوبی تقسیم میکند. در قسمت شمالی بر سر در ورودی حرم، صحنههایی از وقایع صحرای کربلا و روز عاشورا، نقش بسته بر کاشیهای هفترنگ، دیده میشود. قسمت جنوبی و داخلی حیاط حجرههایی با کاشیکاریهای ساده و زیبا رنگ و جلا یافته است که بیشتر تبدیل به مقبرههای خانوادگی شدهاند. حوضی مستطیلی و درختانی سرسبز نیز در حیاط، به این بقعه صفا داده است.
داخل حرم به صورت صلیبی است با چهار شاهنشین که مرقد امامزاده ابراهیم در شاهنشین جنوبی قرار گرفته است و ضریحی چوبی و منبتکاری شده بر روی آن قرار گرفته است که اصالت فضا را بیشتر میکند. گنبد امامزاده از بیرون هیچ تزئینی ندارد اما از داخل دارای آینهکاریهای زیبا و مقرنسکاریهای جذابی است که ساخته دست حاج جعفر دالکی است. همچنین دیوارهها با سنگ 2/1 متری مرمر و طاقنما و آینهکاری تزئین شده است. درب ورودی آرامگاه امام زاده ابراهیم نیز چوبی و قدیمی است و دو پله دارد که به هشتی گنبددار منتهی میشود. در کل فضای حرم امامزاده ابراهیم بسیار معنوی و دلنشین است.