بارگاه مطهر علی ابن حمزه (ع)، در نزدیکی دروازه اصفهان شیراز قرار دارد. این امامزاده که به شاه میرعلی بن حمزه مشهور است، فرزند حمزة بن موسی الکاظم؛ یعنی نوه امام موسی بن جعفر است.
نحوه شهادت علی بن حمزه به این صورت بوده است که در سال 220 هجری قمری یعنی زمان خلفای عباسی، او به غاری پناه برده و برای گذران عمر، در نزدیکی دروازه استخر، هیزم فروشی میکرده است. در همین رفت و آمدها، کارگزاران خلافت عباسی، او را از روی خال صورتش تشخیص میدهند و سر میزنند.
هر ساله تعداد زیادی زائر، برای زیارت این امامزاده و کرامات علی بن حمزه، به شهر شیراز میروند. بارگاه مطهر علی ابن حمزه (ع)، در دوران عضد الدوله دیلمی ساخته شده و در دوره تیموری مرمت شده است. سالها بعد نیز در زمان پهلوی، حبیب الله جوکار و آقای پیروانی معمار، این بنا را مرمت کردهاند.
فضای امامزاده، فضایی روحانی و باصفاست که حیاطی ساده دارد و گنبد کوچک فیروزهای با حوضی زیبا در وسط حیاط. هنگامی که وارد فصای داخلی میشویم، به محلی آینه کاری شده می رسیم که ضریحی مکعب مستطیل شکل در وسط آن قرار دارد. در داخل بارگاه علی بن حمزه، کتیبهای با سنگ سرخ به خط ابراهیم سلطان، فرزند شاهرخ تیموری نوشته شده است که یکی از اسناد معتبر و ارزشمند این آرامگاه است.
اگر قصد زیارت این امامزاده را دارید آدرس مسجد علی بن حمزه شیراز در جنوب دروازه قران، نزدیک دروازه اصفهان در کنار پل علی بن حمزه واقع شده است.