کورههای آجرپزی، کورههای آهنگری، کوره شیشهگری و ... . آتش و کوره همیشه در تاریخ تمدن بشری، منجمله در ایران، نقشی پررنگ داشتهاند. بنایی که اینک در موردش سخن میگوییم متعلق به زمانی نهچندان دور است؛ یعنی دوره پهلوی اول. این بنا تنها برج کوره باقی مانده در شهر زیبا و تاریخی شیراز است. بنایی مدور، آجری و بلندقامت که امروزه در دل یک پارک قرار گرفته است؛ پارک فضیلت.
برج کوره با دیگر باروهای شهر شیراز ناهمسان است. بلندیش 30 متر و قطرش 7 متر است. بخش بالایی که شامل تزئینات اصلی بنا میشده، فرو ریخته است. آجر و گچ دستکوب، مهمترین مصالح به کار رفته در ساخت این برج هستند. در قسمت پایین، تزئینات آجری به چشم میخورد. همچنین یک شکاف زیگزاگی در پایین بنا ایجاد شده است که در صورت عدم رسیدگی، ایجاد خسارت را به همراه خواهد داشت. در بخش غربی جای کتیبهای که احتمالاً نام مالک و سازنده کوره بر آن ثبت شده بوده، به چشم میخورد که البته امروزه خود کتیبه از میان رفته است.
گفتنی است که برج کوره هنرکار شیراز در تاریخ 30 بهمن 1386 با شماره 20806 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. اما با کمال تاسف باید اظهار بداریم که این بنای آجری و زیبا چندی پیش مورد هجوم طرفداران یکی از خوانندگان پر حاشیه قرار گرفته و دیواره خالص و زیبای آجریش با اسپری مخدوش شده است. امیدواریم که ملت ما یاد بگیرند که آثار باستانی و تاریخی بخشی از هویتشان است و سعی در حفظ آنها داشته باشند.