به شیراز، شهر شعر و ادب و فرهنگ ایران زمین که برسیم، واجب است که برای عرض ارادت به نزد استاد سخن، شیخ اجل سعدی برویم؛ پس به خیابان بوستان در کنار باغ خوش آب و هوای دلگشا می رویم و چشممان که به گنبد فیروزه ای سعدیه می افتد، بر روان پاک سعدی درود می فرستیم. سعدی که در کنار شوریده ی شیرازی، شاعر واله و شیدا و روشن دل شیرازی آرمیده است؛ فضای آرامگاه را غرق احساس و عشق کرده است.
سعدیه که در ابتدا خانقاه و محل آرمیدن سعدی بوده است پس از مرگش توسط محسن فروغی معمار خوش فکر ایرانی با الهام از کاخ چهل ستون و تلفیقی از معماری قدیم و جدید ایرانی به آرامگاهی ابدی تبدیل شد. این بنای زیبا که به کاشی کاری قرینه و دقیق و سنگ های لاجورد و مرمر و ستون های قهوه ای مزین شده است؛ چشم هر هنر دوستی را به خود خیره می کند.
آرامگاه سعدی در باغی وسیع میان درختان سر به فلک کشیده در پای کوه و بالای حوض آبی و با طرواتی قرار گرفته است که زمانی مردم گمان می کردند آبی شفا بخش دارد. اگر فکرتان از دغدغه های روزمره پر شده است، وقت آن رسیده بلیط آرامگاه سعدی که علاوه بر محفل شعر و ادب یکی از مکان های تفریحی شیراز است را تهیه کنید و در این مکان زیبا به تفرج پرداخته و دل به اشعار سعدی بسپارید.