آرامگاه خواجه شمس‌الدین محمد بن بهاءالدّین حافظ شیرازی

حافظیه از دیرباز تا کنون محل دیدار دلدادگان و تسلی دل عارفان و عاشقان زیادی در عاشقانه ترین شهر ایران یعنی شیراز بوده است. معماری منحصر به فرد، فضای زیبا و سرسبز و محیط آرامش بخش آرامگاه حافظ ، همه ساله اینجا را به یکی از پربازدیدترین مکان های دیدنی شیراز تبدیل می کند.
حافظ در سال 792، در کنار سروی بلند در لب جوی، در باغ مصلی شیراز، به خاک سپرده شد و 65 سال بعد بود که نخستین آرامگاه بر مزار او ساخته شد. اکنون اما حافظیه به چنان عظمت و شکوهی رسیده که همه ساله در فصل بهار، عطر بهارنارنج های نارنجستانش، در بخش جنوبی شهر شیراز، فضا را پر می کند. بنای 20 هزار متری حافظیه، توسط 4 در جنوبی، دو در در سمت غرب و یک در شرقی، احاطه شده است. معماری آرامگاه حافظ تلفیقی از معماری دوره هخامنشی و زندیه بوده که با 56 متر طول، 8 متر عرض و 5 متر ارتفاع، 20 ستون با زیبایی تمام را در خود جای داده است.
در جوار آرامگاه حافظ، عرفا و شعرای نامدار زیادی نیز به خاک سپرده شده اند که این موضوع بیش از پیش به تقدس و اهمیت این زیارتگاه و قبله اهل دل، می افزاید؛ از این رو معتقدان به این حضرت، در تشرف به حافظیه، آداب و رسومی چون در آوردن کفش هایشان در جوار آرامگاه و با وضو بودن را رعایت می کنند. آدرس آرامگاه حافظ کاملا سرراست است. پیشنهاد می کنم بعد از رسیدن و قدم زدن در میان گل ها و درختان زیبای محوطه، تفالی هم به حضرت حافظ زده و با دستی پر و قلبی سرشار از آرامش، این فضا و حال و هوای آمیخته به شعر و ادب را ترک کنید.

موقعیت