آتشکده کازرون

آتشکده کازرون، بنایی به یادگار مانده از زمان سلسله ساسانیان، در شهر کازرون بوده که در سال 1318 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. ساختار اصلی این چهارطاقی به صورت یک بنای مربع شکل با طاق های بیضی مانند مرتفعی است که در هر سمت آن وجود داشته و به عنوان مدخل از آن ها استفاده می شده است. ارتفاع هر یک از این طاق ها از سطح زمین، دو متر و چهل سانتی متر بوده که البته در حال حاضر، قسمت هایی از آن ها فرو ریخته است. یکی از دلایل سالم ماندن این طاق ها بعد از گذشت این همه سال، ملات های گچ با کیفیتی است که در ساخت آن به کار رفته و در آن زمان مربوط به همین منطقه از کشور بوده است.
مرکز آتشکده کازرون، در گذشته، با گنبدی مرتفع پوشیده شده بود که متاسفانه در حال حاضر کاملا تخریب شده است. از ویژگی های دیگر این بنا، وجود دیوارهایی کوتاه به عرض یک متر است که همین کوتاه بودن، آن ها را در طول سالیان دراز از تخریب حفظ کرده و مستحکم نگه داشته است. در نزدیکی آتشکده نیز، چاهی عمیق و همچنین یک مخزن آب برای تامین آب بنا وجود دارد.

موقعیت