مدرسه پریزاد

اصل بنای مدرسه پریزاد مشهد به دوره شاهرخ تیموری بازمی‌گردد. پریزاد، ندیمه گوهرشاد خاتون، همسر شاهرخ شاه تیموری، و همسر میرزا میرک حسینی بود. در همان زمان که گوهرشاد خاتون شروع به ساخت مسجد گوهرشاد کرد، وی از باقی مصالح‌ مسجد به ساخت مدرسه‌ای در جوار آن همت گماشت. ساخت این مدرسه که طی وقف‌نامه‌ای مفصل، وقف تحصیل طلاب علوم دینی شده بود، در سال ۸۲۳ به پایان رسید.
تولیت این مدرسه با همسر پریزاد خاتون و سپس نوادگانشان بود. مستمری طلاب از زمین‌های وقف مدرسه پرداخت می‌شد و ۲۰ الی ۳۰ طلبه در این مدرسه درس می‌خواندند. متولی فعلی مدرسه حاج سید مرتضی موسوی حجازی است.
مدرسه پریزاد حرم امام رضا (ع) سه بار مورد مرمت و بازسازی قرار گرفت. نخستین بار در دوره سلطان سلیمان صفوی و به همت نجفقلی خان حاکم قندهار، سپس در سال ۱۳۴۶ اداره اوقاف بازسازی را بر عهده گرفت؛ اما در دهه ۵۰ به خاطر تخریب بازار و گسترش حرم، آسیب بسیاری دید. سپس در سال ۱۳۶۸ تولیت آستان قدس، مدرسه پریزاد مشهد را بازسازی کرد. به علت مرمت‌های بسیار تنها بخش بسیار کمی از تزئینات دوره تیموری به جای مانده است.
مدرسه پریزاد آستان قدس چهار ایوان دارد که در دو سمتش ۲۷ حجره در دو طبقه گرداگرد صحن اصلی قرار گرفته‌اند. چند گنبدخانه، مقرنس‌های گچی، کاشی‌کاری‌های همراه با نقوش اسلیمی و خوشنویسی با خط ثلث، از دوره‌های مختلف در این بنا دیده می‌شود. عالی‌ترین نمونه تزئینات باقی‌مانده از دوره تیموری در ایوان شرقی دیده می‌شود. امروزه از این مدرسه به عنوان کتابخانه و همچنین مرکز پاسخگویی به امور دینی استفاده می‌شود.

موقعیت