غار دو اشکفت کرمانشاه

با وجود تمام کشفیات تاریخی، همچنان بخش بزرگی از گذشته بشر رازآلود است. تصور اینکه انسان‌های پیشین چگونه زیست می‌کردند، به چه شکل تغذیه می‌شدند و در چه مکان‌هایی سکونت می‌گزیدند، بسیار جذاب و جالب می‌نماید. غارها به عنوان نخستین سکونتگاه‌های بشر، یکی از دریچه‌های فهم چگونگی زندگی انسان در گذشته است.
غار دو اشکفت کرمانشاه در دامنه جنوبی کوه میوله از رشته کوه زاگرس، با چشم‌اندازی مشرف به دشت قرار گرفته است. قدمت این غار که دو دهانه مجاور هم دارد، به دوره پارینه سنگی میانی یعنی چیزی بین 120 تا 40 هزار سال قبل می‌رسد. آن طور که از شواهد پیداست ساکنین این غار انسان‌های نئاندرتال بوده‌اند که از طریق شکار حیواناتی همچون بزکوهی، میش‌های وحشی، اسب وحشی و گورخر زیست می‌کردند. از یافته‌های این غار می‌توان به قطعات زغال و خاکستر، ابزارآلات سنگی و بقایای استخوان حیوانات اشاره کرد.
غار دو اشکفت کرمانشاه احتمالاً به دلیل موقعیت عالی و مشرف بودنش به دشت، ارتفاع مناسب نسبت به بلندی‌های بالاتر از خود، وجود چشمه آب در مجاورتش و دسترسی به تکه سنگ برآمده‌ای که امکان ساخت ابزار را مهیا می‌کرد، از سوی انسان‌های آن دوره به عنوان پناهگاه انتخاب شده بود. غار دو اشکفت در فاصله اندکی از محوطه تاریخی طاق بستان قرار گرفته است. در صورتی که به تاریخ یا انسان‌شناسی علاقه دارید، حتماً بازدید از این غار کهن را در برنامه‌های خود قرار دهید.

موقعیت