آرامگاه ميرعماد اصفهان

میرمحمد بن حسین حسنی سیفی قزوینی، ملقب به عمادالملک و معروف به میرعماد در سال 961 قمری به دنیا آمد. زادگاه میرعماد خوشنویس، قزوین است. او در قزوین به شاگردی استاد محمدحسین تبریزی درآمد. اما پس از چندی، استاد وی را از شاگردی معاف کرد و او را استاد خوشنویسان خواند. وی بعد از آن به عثمانی و حجاز رفت و سپس به ایران بازگشت و در هرات و خراسان به خدمت فرهاد خان قرامانلو، از امرای شاه عباس، درآمد و پس از قتل وی به قزوین بازگشت.
پس از به تخت نشستن شاه عباس، هنرمندان بسیاری راه اصفهان را پیش گرفتند. میرعماد نیز دستخطی به نستعلیق و در مدح شاه، به وی نوشت و شاه از خط خوش وی حالش خوش شد و او را به دربار فراخواند. او نستعلیق را تغییراتی داد و به کمال رسانید و تا کنون نیز نظیری برایش یافت نشده است.
میرعماد در طی 16 سال اقامت در اصفهان آثار بسیار از خود به جای گذاشت و شاگردان بسیار پرورانید. وی سرانجام در 63 سالگی، به سال 1024 قمری، به خشمی که شاه بر وی گرفت به قتل رسید و در مسجد مقصودبیک به خاک سپرده شد.
آرامگاه میرعماد اصفهان در ضلع شرقی صحن مسجد قرار دارد. اگرچه مزارش کتیبه‌ای ندارد، اما در آرامگاهش سنگ مرمری با ابعاد 70 در 35، به طور عمودی بر دیوار نصب شده که اشعار و عباراتی بر آن حجاری شده است.
مسجد مقصودبیک در یکی از کوچه‌های نزدیک نقش جهان قرار دارد. کاشی‌های سردرش تاریخ 1010 را نشان می‌دهند. کاشی‌کاری‌های معرق، محراب زیبا با خط ثلث سفیدرنگ علیرضا عباسی بر زمینه لاجوردی و ... از زیبایی‌های این مسجد است. آرامگاه میرعماد اصفهان نیز یکی از دلایل معروف شدن این مسجد زیباست که دیدنش در سفر به اصفهان لطفی دارد؛ فاتحه‌ای خواندن برای مردی که خطش چشم را می‌نواخت و بر دل می‌نشست.

موقعیت