آرامگاه سلطان بخت آقا یکی از شاهدختهای شجاع ایران را در خود جای داده است. سلطان بخت آقا دختر کیخسرو اینجو، برادر شاه شیخ ابواسحاق اینجو بود. شیخ ابواسحاق که شاهی عادل و هنرپرور بود به دست آل مظفر کشته شد و از آن پس آل مظفر حاکم بخش مرکزی عراق عجم شدند. این بانوی پردل تصمیم گرفت انتقام خون به ناحق ریخته شده عمویش را بگیرد؛ پس با سلطان محمود آل مظفر ازدواج کرد و به زودی به یکی از همسران مورد علاقه شاه تبدیل شد.
وی با کمک چند تن دیگر تلاش کرد تا میانه شاهزادگان مظفری را به هم بزند، اما سلطان محمود مظفر متوجه نیت وی شد و دستور به قتل او داد. پس از سقوط آل مظفر و فتح شیراز و اصفهان به دست جلالالدین، مقبرهای برای این بانوی شجاعدل ساخته شد که بسیار مورد احترام و علاقه مردم بوده و هست.
نمای بیرونی آرامگاه سلطان بخت آقا از یک چندوجهی آجری ساخته شده است که بر فرازش یک گنبد دو جداره قرار دارد که با کاشیهای آبی و فیرزوهای نقش شده است. دو مناره 8 متری که به منارههای دردشت معروفند، در جوار این گنبد به چشم میخورد که به رنگهای فیروزهای و سرمهای، اسماء الهی را با خط معلقی کوفی به نمایش گذاشتهاند.
همچنین سردر آرامگاه با کاشیکاریهای ظریف و زیبا و کتیبههای از آیات مقدس زینت یافته است. در داخل مقبره سلطان بخت آقا تزئینات خاصی به چشم نمیخورد. تزئینات یا به مرور زمان تخرب شدهاند یا زیر لایهای از گچ پنهانند؛ اگرچه بخشی از نقاشیها را میتوان از زیر گچها دید. سنگ قبر سلطان بخت آقا از جنس سنگ سماقی مرغوب در مرکز آرامگاه قرار گرفته است. بر سنگ به زبان عربی نام متوفی و تاریخ مرگ وی، یعنی 769 هجری قمری، به چشم میخورد.
آرامگاه سلطان بخت آقا کاملاً به سردر و مناره چسبیده است و گویا بخشی از یک مدرسه بوده که امروزه تخریب شده است. احتمال دارد که این مجموعه مدرسه، زیر نظر خود بانو ساخته شده باشد؛ چنانکه وی سنگ قبر خود را نیز از مدتها پیش سفارش داده بوده است. آرامگاه سلطان بخت آقا را از دور که ببینید حتی نمیتوانید حدس بزنید که چنین داستان پردرد و شجاعانهای در زیر آن گنبد فیروزهای خوابیده است.