در محله کهن جویبار، مناره ای وجود دارد که عده ای معتقدند با هویت ترین و هم چنین تنها مناره کتیبه دار منفرد ایران بوده که تاریخ ساخت آن به سال 501 هجری قمری بر می گردد و یادگاری از دوران سلجوقی است. مناره چهل دختر اصفهان به عنوان پنجمین مناره قدیمی کشور، تزئینات آجری زیادی به شکل معرق، لوزی، ستاره و هشت ضلعی دارد. همچنین چند کتیبه برجسته آجری در آن بکار رفته که روی یکی از آن ها با خط کوفی 5 آیه از سوره مبارکه طه نوشته شده است.
این مناره نام دیگری با عنوان گارلند نیز داشته که علت نامگذاری آن وجود یک کشیش مسیحی به همین نام در محله جویبار بوده که سال ها مردم یهودی نشین منطقه را به آیین مسیحیت دعوت می کرده. هنوز هم خانه وی با نام خانه گارلند پابرجاست.
افسانه ها و داستان های جالبی راجع به این مناره و اسمش وجود دارد که یکی از بامزه ترین آن ها این گونه است که در گذشته مردم اصفهان معتقد بودند که اگر دختر دم بختی، مقداری گردو خریده و آن ها را در پله های مناره چهل دختر بشکند و بعد به همراه کشمش در میان عابران و اهالی محله پخش کند، حتما بختش باز خواهد شد.